Isa got,
«Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.»
Încîl (Mizgînî)
- Lavija Hecê.
- 1
- Gava ku Xudan, yên ku ji Siyonê çûbûn anî,
Ev wek xewnekê li me bû xuyanî. - 2
- Hingê devê me bi ken,
Zimanê me bi qêrîna şahiyê tije bû.
Îcar di nav miletan de gotin:
"Xudan ji bo wan karên mezin kir." - 3
- Xudan ji bo me karên mezin kir,
Ji bo vê yekê em şa ne. - 4
- Ya Xudan, tu firehiya me bi şûn ve bîne,
Çawa ku te li Negevê lehî rakirin. - 5
- Yên ku bi hêsirên çavan çandin,
Wê bi şahî bidirûn; - 6
- Yê ku bi girî çû tovê xwe biçîne,
Helbet wê rake qevda berê xwe û bi şahî bîne.
