Isa got,
«Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.»

Isa bersîv da û got:
«... Ez ji bo vê yekê ji dayik bûme û ji bo vê yekê hatime dinyayê,
da ku ez ji rastiyê re şahidiyê bikim.
Her kesê ku ji aliyê rastiyê be, guhê xwe dide dengê min.»

Încîl (Mizgînî)
Zebûr 111 
1
Pesnê Xudan bidin!
Ezê li civata rastan,
Di nav komê de,
Bi hemû dilê xwe ji Xudan re spas bikim.
2
Karên Xudan mezin in,
Yên ku bi wan şa dibin li wan digerin.
3
Karên wî berz û rewnaq in,
Rastdariya wî her û her dajo.
4
Xudan, karên xwe yên nedîtî da bibîranîn,
Ew dilovan û keremdar e.
5
Ew yên ku jê ditirsin têr dike,
Peymana xwe her û her bibîr tîne.
6
Ew mîrasa miletan dide gelê xwe,
Bi wan nîşan dide, hêza karên xwe.
7
Karên destê wî dilsoz û bi dad in,
Hemû şertên wî, berbawer in;
8
Ew bêleq û her û her in,
Bi dilsozî û rastiyê hatine çêkirin.
9
Wî rizgariya gelê xwe şand,
Peymana xwe ji bo her û her fermand.
Navê wî pîroz û tirsdar e.
10
Destpêka şehrezayiyê tirsa Xudan e,
Herkesê ku emrên wî tîne cih,
Fêmdariyek wî ya qenc heye.
Pezindan her û her ji bo wî ye!