Isa got,
«Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.»
Încîl (Mizgînî)
- Ji bo şefê muzîkê, Zebûra Dawid.
- 1
- Li Siyonê şikir li benda te ye, ey Xwedê,
Sozên ku ji te re hatine dayin, wê bên cih. - 2
- Ey tu, yê ku duayan dibihîze,
Wê hemû mirov bên ba te. - 3
- Guneh zora min dibin,
Herçî serhildanên me ne, tu wan dibexşînî. - 4
- Xwezi bî wî mirovî, ji bo ku li hewşa te rûnê,
Te ew bijart û nêzikî xwe kir!
Em bi qenciya mala te,
Perestgeha te ya pîroz têr dibin. - 5
- Ey tu, Xwedayê rizgariya me,
Di dadperweriyê de,
Bi karên tirsdar didî bersîva me.
Ey tu, yê li çaraliyên dinyayê,
Hêviya wan ên dûr ên li ser deryayê; - 6
- Bi hêzê rapêçandî,
Bi hêza xwe çiyayan şidandî, - 7
- Yê ku xumîna deryayan,
Xumîna pêlan,
Û tevliheviya miletan dide rawestan tu yî. - 8
- Yên ku rûdinên li wî kujê dinê,
Ditirsin ji karên te yên nedîtî.
Ji rojhilat heta rojava,
Tu wan bi şahî didî qêrîn. - 9
- Tu erdê ditoqlinî û wê av didî,
Tu wê di nav dewlemendiyê de dihêlî.
Çemê Xwedê bi avê tije ye,
Çaxê te axê amade kir,
Genimê mirov tu amade dikî: - 10
- Xetên halet tu têr av didî,
Axa wan tu sererast dikî,
Axê bi baranê dinermijînî,
Bereketê didî berên wan. - 11
- Bi qenciyên xwe, tu tacegul datînî ser salê,
Ji şopên te bereket dibare, - 12
- Çolên te çêre didin,
Û gir di şahiyê de dimînin. - 13
- Mêrg bi keriyan tên nixamtin,
Berrî bi genim tên pêçandin,
Bi şahî diqîrin, lavijan dibêjin.