Isa got,
«Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.»
Încîl (Mizgînî)
- Lavija Hecê.
- 1
- Di tengahiyê de ez bang dikim Xudan;
Ew bersîva min dide. - 2
- Ya Xudan, tu xelas ke canê min ji lêvên derewkar,
Min azad ke ji zimanê hîlekar. - 3
- Ey zimanê hîlekar,
Wê çi bi te bê dayin,
Wê çi li te bê zêdekirin? - 4
- Tîrên tûj ên mêrxas,
Terrafa agirê gezikê! - 5
- Wey li min, ez li Meşekê xerîb mam,
Di nav konên Kedarê de rûniştim. - 6
- Ji zû ve ye ku ez,
Bi yên ku ji aştiyê nefret dikin re rûdinêm. - 7
- Ez alîgirê aştiyê me,
Belê gava ku dest bi gotinê dikim,
Ew radibin şer!
