Isa got,
«Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.»
Încîl (Mizgînî)
- Zebûr 147
- 1
- Pesnê Xudan bidin!
Çiqas qenc û xweş e ku em bi lavijan pesnê Xwedayê xwe bidin!
Pezindan bi wî dikeve. - 2
- Yê ku Orşelîmê ava dike Xudan e,
Ew, surgûnên Îsraêlê dide hev. - 3
- Ew dilşikestiyan baş dike,
Û birînên wan dipêçe. - 4
- Ew hejmara stêran kifş dike,
Bi navê her yekê ji wan, bang lê dike. - 5
- Rebê me mezin û gellek hêzdar e,
Sînor ji têgihîştina wî re nîne. - 6
- Xudan bindestan radike,
Xiraban li bin gohê erdê dixe. - 7
- Bi spasî ji Xudan re lavijan bistrînin,
Bi çengê, bi lavijan pesnê Xwedayê me bidin. - 8
- Ew, bi ewran ezmanan dinixême
Ew amade dike baranê, ji bo rûyê erdê,
Ew li çiyayan giya dertîne. - 9
- Ew qûtê heywanan dide wan,
Têjika qirê ya ku diqîre têr dike. - 10
- Ew ji hêzdariya hespê kêf nastîne,
Ji lingên mirov razî nîne. - 11
- Xudan, ji yên ku ji wî ditirsin,
Ji yên ku hêviya xwe bi kerema wî ve girê didin, razî ye. - 12
- Ey Orşelîm, Xudan berz bike!
Ey Sîyon, pesnê Xwedayê xwe bide! - 13
- Çimkî wî, hesinên deriyên te zexim kir,
Zarokên nav te pîroz kir. - 14
- Ew aştiyê dide sînorên te,
Bi genimê herî baş, têr dike te. - 15
- Ew fermana xwe dişîne dinê,
Peyva wî zû belav dibe. - 16
- Ew, wek livvayê berfê dibarîne,
Wek xweliyê cemedê direşîne. - 17
- Ew zîpika gir ji jor ve dibarîne,
Kî dikare li ber serma wî bisekine? - 18
- Ew peyva xwe dişîne, wan dihelîne,
Bayê radike, avan diherikîne. - 19
- Ew peyva xwe digihîne Aqûb,
Qanûn û rêznameyên xwe radigihîne Îsraêlê. - 20
- Wî ji bo tu miletî weha nekir,
Ew dadbariyên wî nizanin.
Pesnê Xudan bidin!
