Isa got,
«Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.»
Încîl (Mizgînî)
- Zebûra Dawid.
- 1
- Ya Xudan, ez gazî te dikim,
Ey zinarê min, tu negire gohê xwe li min;
Eger tu gohê xwe nedî min,
Ezê bibim wek wanên ku dişeqitin gorê. - 2
- Gava ku min li te kir hawar,
Destên xwe vekir li pêş perestgeha te ya pîroz,
Bibihîze dengê hawara min. - 3
- Min bi xerab û fesadîkiran re,
Neke eynî mêzînê.
Ew ji cîranên xwe re aştî dibêjin,
Belê di dilê wan de xerabî heye. - 4
- Li gor kirinên wan, li gor karên wan ên xerab bide wan;
Li gor karên destê wan, ya ku heq kirine tu bide wan. - 5
- Madem ku ew bala xwe nadin karên destê wî,
Û nahesibînin kirinên Xudan,
Ewê hilweşîne, ava neke wan. - 6
- Pîroz be Xudan,
Çimkî wî bihîst dengê hawara min. - 7
- Hêz û mertalê min e Xudan,
Dilê min bi wî ewle, bi wî alîkarî dît.
Bi şabûna dilê xwe,
Spas dikim jê re bi îlahiyan. - 8
- Xudan, hêza gelê xwe ye,
Kela rizgariya mesîhê xwe ye. - 9
- Gelê xwe rizgar ke, mîrasa xwe pîroz ke;
Şivantiyê bike li wan û hergav hilgire wan!
