Isa got,
«Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.»
Încîl (Mizgînî)
- Dîtina Îsa Diguhere
- 1
- Piştî şeş rojan Îsa Petrûs, Aqûb û birayê wî Yûhenna bi xwe re birin û ew bi serê xwe derxistin çiyayekî bilind.
- 2
- Li wir, li ber wan dîtina wî hat guhertin. Rûyê wî wek rojê şewq da û cilên wî wek ronahiyê çîlspî bûn.
- 3
- Ji nişkê ve Mûsa* û Êlyas* li wan xuya bûn û bi Îsa re peyivîn.
- 4
- Petrûs ji Îsa re got: «Ya Xudan, qenc e ku em li vir in! Eger tu bixwazî, ezê li vir sê holikan çêkim. Yekê ji te re, yekê ji Mûsa re û yekê jî ji Êlyas re.»
- 5
- Hê ew dipeyivî, ewrekî ronahîdar li ser wan kir sî û dengek ji ewr hat û got: «Ev e Kurê min ê delal. Dilê min bi wî xweş e. Guhdariya wî bikin!»
- 6
- Gava şagirtan ev bihîst, ji tirsan deverû ketin erdê.
- 7
- Lê Îsa hat, destê xwe li wan da û got: «Rabin, netirsin!»
- 8
- Gava şagirtan çavên xwe hildan, wan ji Îsa pê ve tu kesî din nedît.
- 9
- Çaxê ji çiyê dihatin xwarê, Îsa li wan emir kir û got: «Heta ku Kurê Mirov ji nav miriyan ranebe, tiştên ku we dîtin, ji kesî re nebêjin.»
- 10
- Şagirtan ji wî pirsî û gotin: «Nexwe çima Şerîetzan dibêjin, divê pêşî Êlyas bê?»[a]
- 11
- Îsa li wan vegerand û got: «Bi rastî, Êlyas tê û her tiştî sererast dike.
- 12
- Lê ez ji we re dibêjim, ji xwe Êlyas hatiye û wan ew nas nekir. Lê çi ku dilê wan xwest bi wî kirin. Bi vî awayî wê Kurê Mirov jî ji destê wan cefayê bikişîne.»
- 13
- Hingê şagirtan fêm kir ku ew ji wan re li ser Yûhennayê imadkar dibêje.
- Îsa Zarokekî Cinoyî Qenc Dike
- 14
- Çaxê hatin ba elaletê, mirovek nêzîkî Îsa bû, li ber wî çû ser çokan
- 15
- û got: «Ya Xudan, li kurê min were rehmê! Bi atiyê* dikeve û êşeke mezin dikişîne. Ew gelek caran dikeve nav êgir û nav avê.
- 16
- Min ew anî ba şagirtên te, lê wan nikaribû wî qenc bikin.»
- 17
- Îsa bersîv da û got: «Hey nifşê bêbawer û jirêderketî! Ezê heta kengê bi we re bim, heta kengê ezê li we sebir bikim? Wî bînin vir ba min.»
- 18
- Îsa li cin hilat û ew jê derket. Ji wê gavê ve kurik qenc bû.
- 19
- Hingê şagirt bi serê xwe hatin ba Îsa û jê pirsîn: «Çima me nikaribû em cin derxin?»
- 20
- -21 Wî li wan vegerand: «Ji ber ku baweriya we kêm e. Bi rastî ez ji we re dibêjim, eger wek liba xerdelê baweriya we hebe, hûn ji vî çiyayî re bêjin: ‹Ji vir here wir›, ewê here. Tu tişt tune ku ji bo we çênebe.»[b]
- Îsa Careke Din li ser Mirin û Rabûna Xwe Dibêje
- 22
- Gava ku ew bi hev re li Celîlê* bûn, Îsa ji wan re got: «Hindik maye ku Kurê Mirov bidin destê mirovan.
- 23
- Ewê wî bikujin û roja sisiyan ewê rabe.» Şagirt bi vê yekê gelek xemgîn bûn.
- Baca Perestgehê
- 24
- Çaxê ew gihîştin Kefernahûmê, bacgir* hatin ba Petrûs û jê pirsîn: «Ma Mamosteyê we baca Perestgehê* nade?»[c]
- 25
- Wî got: «Belê.»
Dema Petrûs hat malê, pêşî Îsa ji wî re got: «Tu çawa dibînî, Şimûn? Padîşahên dinyayê bac û bêşê ji kê distînin? Ma ji kurên xwe an ji yên biyanî?» - 26
- Petrûs got: «Ji yên biyanî.» Hingê Îsa ji wî re got: «Nexwe kur serbest in.
- 27
- Lê ji bo ku em dilê wan nehêlin, tu here golê û şewkê xwe bavêje. Masiyê ku pêşî hat, bigire, devê wî veke, tê zîvekî* mezin bibînî. Wî bibe, ji bo min û ji bo xwe bide wan.»
- a. 17:10 Melaxî 4:5
- b. 17:20 Di hin destnivîsaran de ev jî heye: «Lê cinên weha ji bilî dua û rojiyê bi tiştekî din dernakevin.»
- c. 17:24 Derketin 30:13. Li gor Şerîeta Mûsa, baca Perestgehê dû zîv bûn.
