Isa got,
«Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.»
Încîl (Mizgînî)
- Bûyîna Îsa Mesîh
- 1
- Di wan rojan de Qeyser Awgûstos emir da, ku hemû xelkên dinya Romayê bên jimartin.
- 2
- Di wê demê de, gava Kûrênyos serdarê Sûriyê bû, ev hejmartina pêşî bû ku hat kirin.
- 3
- Û her kes çû bajarê xwe, da ku xwe bide nivîsîn.
- 4
- Ûsiv jî ji bajarê Nisreta Celîlê* çû Beytlehmê, bajarê* Dawid ê li Cihûstanê*, çimkî ew ji mala* Dawid û ji bavikê wî bû.
- 5
- Ew çû wê derê, da ku xwe bi dergistiya xwe Meryemê re bide nivîsîn. Dergistiya wî jî bizaro bû.
- 6
- Gava ew li Beytlehmê bûn, dema zarokanîna wê hat
- 7
- û wê kurê xwe yê nixurî anî. Wê zarokê xwe di pêçekê de pêça û di afirekî de danî, çimkî cihê wan li mêvanxanê tunebû.
- Şivan û Milyaket
- 8
- Îcar li wê derdorê şivanan bi şev li çolê li ber keriyên xwe nobe digirt.
- 9
- Milyaketekî Xudan ji wan re xuya bû û rûmeta Xudan hawirdora wan kir ronahî. Tirseke mezin ket ser wan.
- 10
- Milyaket ji wan re got: «Netirsin! Ez hatime, ku ez mizgîniya şabûneke mezin bidim we, ku ji tevahiya gel re ye.
- 11
- Îro li bajarê* Dawid xilaskarek ji we re çêbûye. Ew jî Xudan* Mesîh* e.
- 12
- Bila ev ji we re bibe nîşan: Hûnê zarokekî di pêçekê de pêçayî û di afirekî de razayî bibînin.»
- 13
- Û ji nişkê ve ordiyeke leşkerên ezmên bi milyaket re xuya bûn, pesnê Xwedê didan û gotin:
- 14
- «Li bilindahiyan ji Xwedê re rûmet
Û li ser erdê li ser wan ên ku Xwedê ji wan razî ye silamet.» - 15
- Çaxê milyaket ji dora wan hilkişiyan ezmên, şivanan ji hev re got: «De werin, em herin Beytlehmê û vî tiştê bûyî yê ku Xudan bi me daye zanîn, bibînin.»
- 16
- Îcar ew bi lez çûn. Wan Meryem, Ûsiv û zarokê di afir de razayî dîtin.
- 17
- Gava ew dîtin, wan ew xebera ku li ser zarok bihîstibûn, belav kirin.
- 18
- Hemûyên ku ev bihîstin, li tiştên ku şivanan ji wan re got, şaş man.
- 19
- Lê Meryemê ev xeberên ha hemû di dilê xwe de hildianîn û kûr li ser wan difikirî.
- 20
- Şivan vegeriyan; ji bo tiştên dîtî û bihîstî pesnê Xwedê didan û rûmet didanê. Her tiştî, bi awayê ku ji wan re hatibû gotin dîtibûn.
- 21
- Çaxê heşt roj temam bûn, ew hat sinetkirin û navê wî Îsa* danîn, wek ku hê berî ew bikeve zikê diya xwe, milyaket gotibû.
- Pêşkêşkirina Îsa ji Xwedê re
- 22
- Û gava rojên paqijbûna wan li gor Şerîeta* Mûsa temam bûn, zarok birin Orşelîmê*, da ku wî pêşkêşî Xudan bikin,[a]
- 23
- wek ku di Şerîeta Xudan de hatiye nivîsîn: «Her zarokê nêr ê nixurî wê nedrê* Xudan be»[b]
- 24
- û li gor gotina Şerîeta Xudan «Cotek kevokên qumrî, an du ferxên kevokan»[c] jê re bikin gorî*.
- 25
- Hingê li Orşelîmê mirovek hebû, ku gelek rast û xwedêtirs bû. Navê wî Şimûn bû. Ew li hêviyê bû ku Îsraêl bê handan*. Ruhê* Pîroz li ser wî bû.
- 26
- Û Ruhê Pîroz bi wî dabû zanîn ku berî dîtina Mesîhê* Xudan, ew mirinê nabîne.
- 27
- Bi rêberiya Ruh ew hat Perestgehê*. Gava dê û bavê wî, ji bo pêkanîna Şerîetê, Îsayê zarok anîn Perestgehê,
- 28
- Şimûn rahişt wî û ew xist himbêza xwe, wî pesnê Xwedê da û got:
- 29
- «Ya Xudan, niha li gor gotina xwe
Xulamê xwe bi silamet berde. - 30
- Çimkî çavê min xilaskirina te dît,
- 31
- A ku te li ber çavê hemû miletan amade kiriye:[d]
- 32
- Ronahiya ku çavê miletan vedike
Û rûmeta ji bo gelê te yê Îsraêl e.»[e] - 33
- Dê û bavê wî li wan gotinên Şimûn gelek şaş man.
- 34
- Şimûn ew pîroz* kirin û ji diya wî Meryemê re got: «Ev zarokê ha ji bo ketin û rabûna gelekan li Îsraêlê hatiye danîn û ew nîşanek e ku li hember derkevin,
- 35
- da ku fikrên dilê gelekan bên kifşkirin. Û şûrek wê di dilê te re jî here, wî qul bike.»
- 36
- Û li wê derê pêxemberek hebû, navê wê Hana bû. Ew keça Fanowêl û ji eşîra Aşêr bû. Ew gelek pîr bû û piştî keçkaniya xwe heft salan bi mêrê xwe re mabû
- 37
- û piştre heta heştê û çar salan jinebî mabû. Wê dev ji Perestgehê bernedida û bi şev û roj bi dua û rojî diperizî* Xwedê.
- 38
- Ew jî di wê kêlîkê de hat, pesnê Xwedê da û wê li ser wî ji yên ku li hêviya xilasiya Orşelîmê bûn re got.
- Meryem û Ûsiv bi Kurik re Vedigerin Bajarê Nisretê
- 39
- Û çaxê wan li gor Şerîeta* Xudan her tişt pêk anî, vegeriyan bajarê xwe Nisreta Celîlê*.
- 40
- Îcar zarok mezin dibû, bi hêz dibû û bi şehrezayiyê tije dibû û qenciya Xwedê jî li ser wî bû.
- Îsayê Diwanzdeh Salî li Perestgehê
- 41
- Dê û bavê wî her sal di Cejna* Derbasbûnê de diçûn Orşelîmê*.
- 42
- Gava Îsa dibû diwanzdeh salî, ew li gor adeta cejnê dîsa hilkişiyan Orşelîmê.
- 43
- Piştî ku wan rojên cejnê temam kirin û vegeriyan, Îsayê zarok li Orşelîmê ma. Haya dê û bavê wî jê tunebû.
- 44
- Di gumana wan de ew jî di nav koma rêwiyan de ye û ew rojekê rêve çûn. Hê ji nû ve di nav mirov û nasên xwe de li wî geriyan.
- 45
- Gava wan ew nedît, ew vegeriyan Orşelîmê û lê geriyan.
- 46
- Di roja sisiyan de wan ew di Perestgehê de dît. Ew di nav mamosteyên Şerîetê* de rûniştî bû, guh dida wan û pirs ji wan dikirin.
- 47
- Hemûyên ku gotinên wî dibihîstin li şehrezayî û bersîvên wî şaş diman.
- 48
- Dema dê û bavê wî ew dîtin, gelek şaş man. Diya wî ji wî re got: «Kurê min, te çima wusa li me kir? Ez û bavê te, em bi xem û xiyal li te digeriyan.»
- 49
- Wî ji wan re got: «Çima hûn li min geriyan? Ma we nizanibû ku divê ez li mala Bavê* xwe bim?»
- 50
- Lê wan maneya gotinên wî fêm nekir.
- 51
- Îcar Îsa bi wan re daket û çû bajarê Nisretê û bi ya wan dikir. Lê diya wî ev tiştên ha hemû di dilê xwe de hilanîn.
- 52
- Îsa jî bi şehrezayiyê pêşve diçû û mezin dibû; ew li ber Xwedê û li ber mirovan keremdar bû.
- a. 2:22 Qanûna Kahîntiyê 12:3, 6
- b. 2:23 Ji: Derketin 13:2, 12, 15
- c. 2:24 Ji: Qanûna Kahîntiyê 12:8
- d. 2:30-31 Binêre: Îşaya 40:5; 52:10
- e. 2:32 Binêre: Îşaya 42:6; 49:6; 46:13
